توجه با تمرکز کامل (The Undivided Attention)

گلچینی از یك سخنرانی توسط استاد اعظم چینگ های (وگان)
توجه با تمرکز کامل و وقف به ممارست در بب تی""
سرزمین جدید، تایوان (فورموسا) - ۱۳ اکتبر، ۲۰۱۹ 

---

توجه با تمرکز کامل
 ​
هر نوع توجه خالص و شدید نیز در امور سلامتی، معنوی، ذهنی، و همچنین جسمی نتیجه ای برایتان به ارمغان خواهد آورد.
بنابراین، مانند زمانیکه گاهی سردرد شدیدی دارید، فقط بلافاصله کوان یین (مدیتیشن روی صوت درونی الهی) را انجام دهید، و فوراً آن سردرد از بین می رود. اینطور نیست؟ بله. هیچ چیز دیگری نمی تواند چنین سریع شما را شفا دهد. 
ما متد کوان یین را برای سردرد ممارست نمی کنیم، اما من فقط می گم، این ذات خویشتن است که از خود مراقبت می کند.
و باقی آن را، گاهی اوقات بخاطر کارما نمی توانیم شفا دهیم. در غیر اینصورت، شما می توانید خودتان را شفا دهید.
گاهی اوقات، اگر شما یجایی قدری درد دارید، و دست هایتان را بایكدیگر در آنجا قرار دهید و نیروی شفا دهنده خودتان فرا بخوانید، یا اگر اعتقاد ندارد که آن را دارید، خدایان شفادهنده را فرا بخوانید و بهتر خواهید شد.  
اما نه همه بیماری ها می تواند مانند این التیام داده شود. به پزشکان نیاز دارید، اگر موضوع خطرناك و فیزیکی باشد شما به متخصصی که عمیق تر وارد روند معالجه  شود نیاز دارید،  و گاهی  استرال.
من اغلب خودم را شفا می دهم اما نه همیشه، زیرا گاهی اوقات کارما بیش از حد است، بیش از حد طاقت فرسا است، بعد باید قرص بخورم، باید به دیدن یك دکتر بروم یا انجام همه نوع چیزها مثل شما: آزمایش خون، نیشگون اینطرف، نیشگون آنطرف، اشعه ایکس. گاهی اوقات هیچ چیزی پیدا نمی کنند، و پزشك فکر می کند که من نقش بازی می کنم. به چه دلیل؟ چه کسی دوست دارد به بیمارستان برود که با پزشکان بازی کند؟
حتی اگر شما حیوانات خانگی، سگ هایی دارید و آنها را بسیار دوست دارید، و به آنها با تمرکز کامل توجه زیادی می کنید، آنوقت شما نیز احساس سلامتی می کنید. به همین دلیل است که افراد بسیاری زمانی که حیوانات خانگی دارند، بیماری کمتر، افسردگی کمتر،  خیلی چیزهای کمتری دارند،   
همچنین، حیوانات خانگی که دوست دارید، به طور مخفیانه نوعی طول موج سلامتی، یك نوع برکت، یك نوع شادی از خودشان تشعشع می کنند. پس، گاهی اوقات سگ خودتان را می بینید، هیچ کاری انجام نمی دهد - فقط آنجا دراز کشیده، خوابیده، اما شما عشق فراوانی را از او احساس می كنید، و سپس شما نیز به نوبه خود مایل هستید که به او عشق بورزید.
و عشق نیز شما را شفا می بخشد.
به دلیل اینکه در آن زمان شما فقط سگ خودتان را می بینید. شما هیچ چیز دیگری را نمی بینید، از هیچ چیز دیگری آگاه نیستید، هیچ چیز دیگری را بیاد نمی آورید. و این نیز بب تی یوگا است.  
قدرت پروردگار حیوانات را برای ما آفریده كه آنها را دوست داشته و برای اینکه آنها ما را دوست داشته باشند، بطوریکه ما حداقل در لحظاتی از تمام مشکلات دور باشیم و خودمان را از دنیا جدا کنیم. و آنوقت بوسیله هر چه در خارج از خانه امان و یا محیط زیستمان با حیوانات خانگی امان، یا با شوهر، زنمان، یا فرزندان، یا یك دوست، به شخصی که عشق می ورزیم و دوست داریم و به خوبی با هم کنار می آییم، حادث می شود تحت تاثیر قرار نخواهیم گرفت.
زمانیکه که به یکدیگر علاقمند هستیم، در آن هنگام آن كمك می کنه. اما مشکل این است که ثابت نیست.
هر چند شما شوهر یا زنتان را دوست دارید، باید سر کار برود یا به ملاقات مادر یا به یك جشن تولد برود، روزی پیش دوستش، فامیلش، پسر یا دختر عموش  برود، و کارش را انجام دهد و هر کاری که می خواهد بكند، یا بیرون برود. یا زمانیكه می خوابیم، شریك زندگیمان، حتی فرزندانمان یا والدین خودمان یا حیوانات خانگیمان را به یاد نمی آوریم،  
فقط این است که روش کوان یین همواره برای شما وجود دارد - صوت، صوت درونی (الهی) - همیشه انجا برایتان وجود دارد. به این دلیل است که تمام مدت احساس خیلی خوبی داریم.
البته، منظورم تمام مدت نیست به دلیل کارمایی که باید پرداخت كنیم. وگرنه، بواسطه كوان یین صوت (الهی درونی) و نور (الهی درونی)، تمام مدت مورد مراقبت و بركت و عشق نامحدود قرار گرفته ایم.
حتی اگر آن را نمی بینیم، وجود دارد، برای اینکه آن خودمان است. نمی تواند به جای دیگری بجز درونمان و بیرونمان برود. ما در آن شنا می كنیم، با آن غذا می خوریم، با آن می خوابیم، ما با آن فكر می کنیم یا با آن فکر نمی کنیم، ولیكن تمام مدت متوجه آن نمی شویم. اما هر گاه بیاد بیاوریم، صوت (الهی درونی)، "اه! انجا یافت می شود، اقلاً."               
در تمام خلقت كوان یین صوت (درونی الهی) اساسی ترین شکل است. آن خودمان می باشد. بنابراین اگر ما با آن تماس بگیریم، با آن ارتباط برقرار كنیم، البته احساس بسیار خوبی داریم. نیازی به توضیح وجود ندارد، نیازی نیست كه بدانیم بچه جهت.
 زیرا زمانیکه به چیزی یا موضوعی، یا به پروردگار یا به اشخاص مقدس، به سگ ها، توجه خالص و شدید، با تمرکز کامل دارید، آنزمان شما، واقعاً از این دنیا مجزا شده اید، بی توجه به تمام مشکلاتش. از این بابت شما احساس آزادی و احساس امنیت می کنید. و اینطوراست که بب تی یوگا نتیجه دارد. اما مریدان بب تی، بیشتر ممارست می کنند.
هنگامیکه به سگ خودمان عشق می ورزیم. فقط در آن لحظه است. اما قوم بب تی، انها به خدا، یا به هر کسی، به استادشان یا به هر کسی، اگر بتوانند در تمام ۷ روز ۲۴ ساعته عشق می ورزنند. و بدینگونه است که می توانند به نتیجه آشکار تر و عمیق تری برسند.  
اگر شما اینچنین بانیرو- یك موضوع را دنبال كنید، به رستکاری دست خواهید یافت، زیرا این یكی از روش های ممارست، یكی از آن ۸۴۰۰۰ است.   
بنابراین، حتی اگر توجه خودتان را وقف سگ هایتان كنید، قبلاً به شما گفتم، گربه، حیوان خانگیتان، هر حیوان خانگی، که از عشق آنها لذت می برید، در آن زمان شما نیز به کارمای فیزیکی دنیا بی توجه خواهید بود.
در آن زمان هیچ چیزی شما را متاثر نمی كند.
  به همین دلیل است که اكثر افرای که حیوانات خانگی دارند، سلامتی می یابند. اونا سلامتی بیشتری دارند. به نحوی خوشحال تر هستند. و به این خاطر نیز موفق تر خواند بود.
بنابراین، توجه با تمرکز کامل و عشق به شما كمك می كند.
تمرکز فقط روی لحظه حاضر نیز به شما كمك بسیاری می کند. زیرا که این بدان معناست که شما از کارمای این دنیا جدا شده اید؛ شما را لمس نخواهند کرد.
ما نه فقط کارمای خودمان را داریم، که از تولد با خودمان آورده ایم، بلكه همچنین با کارمای افراد دیگر اطرافمان الوده می شویم.    
یكی از اندیشمندان چینی، فكر می كنم زهوانگزی - شخصی "زی" همه آنها "زی" هستند، یكی از "زی ها"، بجا گفت که جامعه یك تغار بزرگ رنگرزی است، مثل ما که با هم هستیم، بنابراین ما تقریباً با رنگی یكسان رنگ خورده ایم، زیرا که ما در تغاری یكسان حاوی مواد رنگرزی هستیم.           
جامعه یك خمره رنگرزی بزرگ است.
اگر شما بر روی هر کاری که دم دست دارید تمرکز كنید، آن نیز كمك می كند. این در اصطلاحات معنوی کارما یوگا نامیده می شود.
در هند همه چیز یوگا یا روش ممارست نامیده می شود. این نیز در ست است، به همین دلیل بودا گفت که ما ۸۴۰۰۰ متد داریم.
، داستانی هست در مورد یك پسر که آمد تا با یك استاد‌ ذن مطالعه کند. استاد مسائلی را به او آموخت، اما او به هیچ جایی نرسید. شاید بخوبی ممارست نمی كرد؛ شاید به محض اینکه بر روی کوسن خود می نشست به خواب می رفت، یا شاید فقط آنجا می نشست و به چیز دیگری فکر می کرد. از اینرو، او هرگز بجایی نرسید.
از آنرو، آمد و از استاد پرسید، "لطفا به من كمك كنید. آیا چیزی دیگری هست که شما به من تعلیم نداده اید؟"
او گفت، "من به تو همه چیز را تعلیم دادم.ا ین به تو بستگی داره که از آنها استفاده كنی یا نكنی."
او گفت، "اما من به جایی نرسیده ام، من هیچ کاری نمی توانم انجام دهم. حتی نمی توانم تمرکز کنم."
سپس استاد گفت، "خب، یك چیز دیگه، راه دیگری وجود دارد." او گفت، خُب، به من بگویید، به من بگویید. "بنابراین، استاد گفت، "برو بیرون، یك حرفه پیدا کن، برای زندگی كسب درآمد كن."
چون در حقیقت، زمانیکه که کار می کنید، باید روی کارتان تمرکز کنید؛ وگرنه، نمی توانید  کارتان را بخوبی انجام دهید، یا اینکه اخراج می شوید. به دلیل بقا برای معاش زندگی، باید بر روی کارتان تمرکز کنید. باید اینكار را انجام دهید. حرفه به شما داده شده است، حالا فقط باید آن کار را انجام دهید، انتخاب دیگری وجود ندارد، بنابراین، روی حرفه اتان، روی تکلیف موجود دم دست تمرکز می كنید. این نیز نوعی توجه با تمرکز کامل است. و این در هند "کارما یوگا" نامیده می شود.   
اما در واقع، کارما یوگاس برای تحقق بخشیدن طریقه عمیق تری را دارد.  شاید شما باید کار کنید، بنحوی کار کنید، یا بویژه كار دواطلبانه انجام دهید، و ان را وقف خدا کنید، که کارمایتان را پاك کند. به همین دلیل است آنها آن را کارما یوکا می نامندند.
نه کارما سوترا، این متفاوت است.
مردان، بیهوده و مهمل فكر نکنید. زنان نمی دانند، درست؟ من مجبور بودم خیلی چیزها را بدونم، متاسفم. من وادار شدم که بدونم. کارما سوترا از کارما یوگا متمایزاست. 
ضرورت ندارد كه آن را بخوانم، خواهش می کنم. نیازی نیست. معلم بودن گاهی اوقات مایه رنجش است. مردم از من چیزهای بسیاری می پرسند، باید آگاهی داشته باشید. اینقدر كه بتوانید برای آنها نقل کنید، برای مثال "این خوبه، آن خوب نیست. از آن دوری کنید." 
و بعد از هفت سال، این آقا برگشت رفت پهلوی استادش، و گفت هنوز هم هیچ چیزی كسب نكرده بود. از آنرو، استاد گفت، "پس من نمی توانم به تو كمك كنم." 
آن آخرین دربی بود که استاد می توانست به او نشان دهد، و او هنوز هم آن روش را بخوبی انجام نداد.
می دانید، بعضی افراد روی کارشان تمرکز نمی کنند، فقط برای وقت گذارانی کار می کنند، با نگاه كردن به ساعت، چشم براه رفتن به خانه هستند، اما واقعاً توجه اشان را وقف کار نمی کنند.
هر کاری که انجام می دهید،  باید آن را مانند آخرین امر زندگیتان، آخرین باری که اصلاً می توانید کاری بكنید كه به این دنیا كمك کنید، انجام دهید، این همه دقت.    
با عزت، ایثار و مسرت کار كنید -- که می توانید یك کار داشته  باشید، برای آنکه شما یك شخص بی فایده نیستید، برای آنکه می توانید به این جهان که از زمان به دنیا آمدنتان اینقدر مدیون هستید، کمك كنید.  
ما باید این نوع نگرش را داشته باشیم.
در هر حال هر نوع سمتی به ما اختصاص داده شده، باید بسیار خرسند باشیم و به بهترین وجه توانایی خودمان عمل كنیم. حتی اگر کف زمین را جارو می زنید، یك سریدار توالت هستید، یا رئیس جمهور یك کشور هستید - همه اینها فقط یك حرفه است. و من مطمئن نیستم که کدامین حرفه بهتر است، سمت رئیس جمهور یا سمت سریدار. من فكر می کنم کار سردار برای شما بهتر است. 
می توانید زمین را جارو بزنید، موزائیك را تمیز کنید و همزمان پنچ نام مقدس را ذكر كنید. زندگی و کار خودتان را وقف خدا كنید. 
اما اگر رئیس جمهور باشید، فكر نمی کنم که وقت داشته باشید حتی یك جمله از پنچ نام (مقدس) یا هدیه ای را که به شما اهدا كردم را ذكر كنید. شب و روز دشواریها همه جوره برایتان رخ می دهد. و حتی زمانی که می خوابید، مشکلاتتان با شما می خوابند، اگر بتوانید بخوابید. من رئیس جمهور نیستم، اما می دانم.   
 برای مثال، شب گذشته، به دلیل مشکلات دیگران، نتوانستم بخوابم، اینها مطالبه نشده، فقط آمدند پیشم، پس، تصور كنید چگونه یك رئیس جمهور باید با اینهمه مسائل: بین المللی، ملی و با كاركنان، با اینهمه منیت حلقه آویز دور وبرش برخورد كند.
بدون شك رئیس جمهور یا پادشاه افراد بسیاری را در دسترس دارد که بطور داوطلبانه نیز به او كمك می كنند. اما  او نیز باید با آن منیت ها سر و كار داشته باشد. مثل سگ یا گربه بدون شرط و قید كمك نمی کنند.  آنها توجه یا حداقل قدری پاداش، یك لبخند از شما، یك تمجید از شما، یا گواهینامه دواطلب سال، كارآموز قرن، هرچه، چیزی می خواهند. آنها نیز می خواهند که مورد توجه قرار بگیرند، از رئیس، از رهبر ملت جلب توجه كسب كنند، مفتخر از اینکه در نزدیك او كار می كنند. و آنها خلق و خوی خودشان را دارند، منیت خودشان را دارند، رقابت خودشان را دارند.            
و زمانیکه بخواب می روید، و تمام این انرژی ها و تمام انتقادهای بی سر و صدا یا بلندشان نیز وارد افكار سرتان خواهند شد نظر باینكه ما همه چیز اطراف را توسط بدنمان جذب می كنیم،  انرژی، افكار بد یا خوب دیگران را نیز جذب می  كنیم،.  
 این یك مشكل است، وقتی كه در جامعه زندگی می كنیم. 
​