از تمرینات فساد ناپذیر محافظت کنید (Protect The Incorruptible Practice)

​یك استاد آگاه تنها می بخشد و هرگز چیزی نمی پذیرد.
هنگامی که شما چیزهایی از دیگران دریافت می کنید، تابع آنها می شوید.   
آیا این درست نیست که پس از ملاقات او دفعه بعد، بیش از حد کمرو خواهید بود برای اینکه به امور بطور صحیح رسیدگی کنید؟ وقتی که او از شما تقاضا می کند که کاری را انجام دهید، نمی توانید بطور عادلانه با او رفتار کنید. می دانید که او در اشتباه است، اما شما بیش از حد خجالتی هستید تا او را سرزنش کنید یا نپذیرید.      
            بنابراین، به این دلایل رمز اصول اخلاقی باطنی امان، ما را درمقابل فساد راهنمایی می کند.
خودمان را به هیچ قیمت ای به فروش نمی گذاریم،
و مدیون هیچگونه التفات یا ثروت مردم نباشید.
 
هنگامی که شما برای هر چیزی به آنها بدهکار باشید، به آنها مدیون یك مساعدت باشید. با خوردن هر غذایی که آنها به شما تقدیم کردند، شما دیگر بیشتر نمی توانید سر خودتان را بر فراز نگه دارید.      
 
بهتر است که برای نان روزانه خودتان کسب معاش کنید و بطور مستقل از خودتان مراقبت کنید.
 
سپس، ما مجبور نیستم که دیگر با سر افتاده کسی را ملاقات کنیم، و هنگامی که در موردی با دیگران استدلال می کنیم کلمات ما قدر و اهمیت دارد.
 
فقط پس از آن می توانیم سرمشق ای از حقیقت باشیم،
 نمونه ای از یك شخصیت فساد ناپذیر.    

حتی زمانی که فرد عادی هستیم باید فساد ناپذیر باشیم، نه تنها هنگامی که یكی از مقامات دولتی هستیم. در غیر این صورت، زمانی که شما قبلا یك مقام دولتی هستید، اصلاح کردن عادت دشوار است!       
 
زمانی که یك شهروند عادی هستید اگر شما فاسد باشید، چطور می توانید پس از اینکه یك مقام رسمی شده اید، صادق، پاك و بدون خطا باشید؟ آیا این درست نیست؟
 
هنگامی که شما عادت کرده اید، به سادگی کورکورانه فراموش می کنید.  
 
اگر شما چیز خوبی پیدا کردید که فکر می کنید خیلی خوب است، آنرا خریداری می کنید و به اینجا می آورید، ما پول آن به شما پرداخت می کنیم.
 
شما نباید به یك یا دو نفر برای رشوه دادن به احساسات اشان چیزی را مخفیانه پیشکش کنید. من برای آخرین بار به شما هشدار می دهم. اگر شما بطور مخفیانه چیزی را به کسی پیشکش کنید، از هر دوی شما تقاضا خواهد شد که رهسپار شوید.
 
اگر می خواهید موجب فاجعه بزرگتری برای او شوید، به او بیشتر پیشکش دهید.
 
من بارها به شما گفته ام که در اینجا ما چیزی کم نداریم. حتی اگر فقدان یك رقم جسم مادی را داشته باشیم. در بیرون افراد بسیاری مشکلات بیشتری از ما دارند. اینجا ما به اندازه کافی برای خوردن داریم، برای خواب مکانهای راحتی داریم، و همه چیز بسیار دلپذیر است. ما به هیچ چیز نیاز نداریم.    
 
وقتی یكی از ممارست کنندکان معنوی هستیم، در وهله اول زندگی ما باید ساده باشد. اگر بیشتر داریم، پس خوب است. اگر نداریم، این نیز خوب است. 
 
چرا شما باید به افراد خاصی این و آن هدیه را پیشکش دهید، احساسات شخصی آنها را بخرید؟
 
این واقعا بی معنی است!
 
اگر کسی این کارها را دوباره انجام دهد، من واقعا مرکز را خواهم بست. من ترجیح می دهم قدقن کنم که شما بیاید تا اینکه اجازه دهم که شما یکدیگر را آلوده کنید. آیا متوجه هستید؟ اینجا ما به چیزی نیاز نداریم!
 
قبل از اینکه من یك استاد شدم، من حتی چیزهای مادی کمتری از آنچه در حال حاضر آنها دارند، داشتم. من فقط چند دست لباس داشتم.
 
زمانی که من در هیمالیا بودم بسیار سرد بود؛ با این حال دو دست لباس، یك فنجان فولادی ضد زنگ، یك قاشق، و دو جفت جوراب داشتم.  ‌
 
جورابها بتدریج فرسوده شده بودند و دور انداخته ام، من فقط یك جفت کفش و دو دست لباس برای عوض کردن داشتم. گاهی اوقات، نمی توانستند بموقع خشك شوند، اما من با این وجود آنها را می پوشیدم. 
 
و من به چیز دیگری نیاز نداشتم.
 مهم نیست اگر فقدان بعضی چیزهای مادی را داشته باشیم.
 مردم اینجا را فاسد نکنید!
 
اجازه دهید که آنها زندگی خود را آزادانه و بطور طبیعی سپری کنند. نمی توانید مانند آنها عمل کنید (خانه را ترک کنید)، بنابراین شما هر از گاهی بطور تصادفی می آیید اینجا رشوه می دهید و مردم آلوده می کنید.   

آیا فکر می کنید که شما چند پنی دارید خیلی بزرگ هستید؟ آیا فکر می کنید آنها نمی توانند در بیرون کسب پول و معاش کنند؟ فکر می کنید مردم اینجا معلول هستند، بدون دست و پا، و هیچ توانایی کسب درآمد ندارند؟
 
آنها این پول را نمی خواهند! بنابراین، آنها به اینجا آمدند تا یك زندگی ساده داشته باشند.
 
همانطور که شما بیشتر ممارست می کنید، روح اتان راضی خواهد شد، و شما به این چیزهای مادی نیاز نخواهید داشت.
 
فکر نکنید که مواد مادی می توانند تغذیه شما باشند تا چاق شوید!  شاید بدن شما فربه شود، اما روح شما ممکن است پر بركت نباشد.
 
افراد کمی می توانند با یك قصد خالص چیزی را پیشکش کنند.   
 
هنگامی که او را بعدا ببینید، او درخواست تقاضای این و آن را خواهد کرد؛ یك وابستگی خاصی را خواهد خواست. او مایل است که با او صبحبت کنید، بیشتر و بکرات به او خوشامد بگوید، کارهای زیادی را برایش انجام دهید، اطلاعاتی بهش بدهید، و انتظار دارد هر زمان که می خواهد وارد شود و شما مانع او نشوید.
 
نگذارید این اتفاقات دوباره رخ دهد تا من را عصبانی کند! متوجه هستید؟
 
 
-- نقل قول از استاد اعظم چینگ های،
فُرموزا، ۸ اکتبر، ۱۹۹۵. (در اصل به چینی)
نور افکن، اخبار ۵۲