 هیچکس دشمن ما نیست شاگرد: استاد، آیا لطف می کنید که به من بگویید آیا زمانی می رسد که دیگر در این دنیا کارمایی وجود نداشته باشد؟ استاد اعظم: بله، وقتی که همه متد کوان یین را ممارست کنند. شاید سال ۳۰۰۰. شما برگرد و مشاهده کن. می دانی، هر دنیایی در یك سطحی از آگاهی موجود است. با یك نوع شرایط مخصوص، بطوریکه موجودات بتوانند با نقشی در آنجا بازی کنند. و بتوانند آنچه را که مایل هستند انجام دهند. بتوانند قدرت اراده خود را به کار ببندند و بتوانند دوباره خدا شوند. مردم تصمیم می گیرند که اینجا به این دنیای کارما بیایند، تا بتوانند درك کنند که خدا هستند. تا بتوانند بیاموزند که خدا هستند. اگر همگی در بهشت باشند، همه خدا هستند، نمی توانند پی ببرند که خدا چیست. فرض کنید که ۲۴ ساعته فقط روز روشن داشته باشیم، متوجه نخواهید شد که روز روشن چیست زیرا که هیچ چیز مخالف آن مانند زمان شب وجود ندارد تا شما متوجه آن شوید:" اه، این روز است. روز اینطور است. روشن است. آفتابی است. بسیار نورانی است، می توانم همه چیز را ببینم. و شب تاریك است. اه، این روز است. حالا من می دانم، این روز است." فرض کنید که در دنیایی زندگی کنیم که منحصراً مملو از مردها باشد، آنوقت شما حتی از اینکه مردها چه هستند آگاه نیستید، چون همگی مرد هستند. فرقی وجود ندارد. ازاینرو، در این دنیا ما پرده ای از تاریکی را بر روی خودمان می کشیم تا نور را که خودمان است، تشخیص دهیم، وقتیکه مایل هستیم که آنرا دوباره به یاد بیاوریم، فقط مقایسه. پس در واقع، هیچکسی موردی قابل تاسف نیست. همه خدا هستند. آنها خودشان را مثل این نادان می سازنند. برای استاد مشکل درست می کنند. در غیر اینصورت، هیچ کاری برای انجام دادن وجود ندارد. برخی از روح ها مایل هستند که خودشان را بشناسند، ازاینرو در این جهان که از خدا دور است و دور از بهشت است، تناسخ می کنند، اینطور است برای اینکه خودشان زمانیکه آنجا به بهشت برگشتند یاد بگیرند که بهشت چیست. آن را دوست دارند. خب.؟ بنابراین، اصلاٌ این جهان هرگز از بین نمی رود، تا زمانیکه بعضی از روح ها هنوز هم مایل هستند که بهشت را بشناسند. خب؟ خوب است. اگر مایل نباشیم مجبور نیستیم که دوباره برگردیم، اما برای افراد دیگر که مایل به رسیدن هستند، مسئله ایی نیست. باشه؟ برادر نگران نباش. دنیا کیفیت خوبی دارد. فقط از خودت مراقبت کن، سپس همه چیز بی عیب و نقص است. زمان برای شما رسیده است که دوباره بهشت را به رسمیت بشناسید. برای روح های دیگر، زمانشان هنوز فرا نرسیده است. آنها باید به انکار کردن خدا ادامه دهند تا اینکه خدا را بشناسند. باشه؟ این بغرنج است؟ آیا بغرنج است؟ نه، هان؟ انتزاعی است، اما بغرنج نیست، قابل درك است. بسیار ساده. هر چه انجام می دهیم، در آنچه که هستیم، ما آن را انتخاب کرده ایم. هیچکس دیگری را سرزنش نکنید. و چیزی نیست که در مورد آن احساس تاسف کنید. به همین دلیل است که من به شما می گویم که همه ما برابر هستیم؛ اشخاص مشرف و غیر مشرف یکسان هستند. درست مثل اینکه ما حالا تصمیم گرفتیم به خانه برگردیم پس آنها بایستی ما را به حال خودمان بگذارند که کار خودمان را انجام دهیم. اما بعضی اوقات به خاطر عشق مایل نیستند که به ما کاری نداشته باشند... . آنها ما را دوست دارند. دوست دارند همچنین ما را با خودشان اینجا نگه دارند. خب، این یك عشق عجیب و غریب است، اما این هم عشق است. زیرا آنها آگاه هستند، " اه، خدای من، او دارد می رود. من هنوز مایلم چند هزار سال بیشتری همین دوروبر بماند. چرا او حالا می رود؟ ٰ" درست، البته. ازاینرو، مردم مانع شما می شوند. مردم برای ممارست شما مشکل درست می کند. مردم شما را فریب می دهند تا از روش کوان یین دست بکشید، تا نور را رها کنید. مردم شما را وسوسه می کنند تا استاد را ترك کنید، تا این مسیر را ترك کنید، تا این مسلك را رها کنید. این عشق است. آنها مایل هستند که ما را در اینجا نگه دارند. این عشق ناخوش ایندی است، اما این نیز عشق، نوعی عشق می باشد. بنابراین از آنجایی که در بین روح تا روح، ما همه دوست هستیم. ما همه برای ابدا باهم هستیم. و بتوسط بعضی از وعده های کارمایی است که از مسیر یكدیگر عبور می کنیم و برای مدتی با هم می مانیم، و به خاطر عشق، آنها مایل هستند که ما را نگه دارند. به همین دلیل عیسی مسیح گفت، "دشمنانی وجود ندارد" هیچ کسی دشمن ما نیستٰ. آن کسی که با خشونت ما را می کشد، آن کسی که ما را بقتل می رساند، آن کسی که مانع بازگشتمان به خدا می شود، آنها همگی دوست هستند. ما همگی از ابدیت دوست هستیم. گاهی اوقات، انها نیز نقش یك رفیق شریر را بازی می کنند، می دانید، سعی می کنند که مانع ما شوند، سعی می کنند که ما را اغوا کنند، برای اینکه قوی تر شویم؛ مقاوت بیشتر. و این به اصطلاح دلیلی است که دوستان وجود دارند. پس حالا شما می دانید؟ پس باید این را درك کنیم تا دشمنانمان را دوست داشته باشیم. زمانیکه عیسی مسیح گفت، "دشمنانتان را دوست بدارید، " این تنها کلمات نیست، این درك قلبی اش می باشد. حالا شما می دانید. اما صرفاٌ دست دوم است. قبلاً توسط من هضم شده است. اما حداقل شما از آن آگاه هستید، ذهن اتان درك می کند. و این برایتان خوب است. اگر این را درك نکنیم، نمی توانیم دشمنانمان را ببخشیم. حالا می دانیم که همه یك دوست هستند. خوب، بد، زشت، زیبا. صحیح. بخشش تنها زمانی اتفاق می افتد که متوجه می شویم که همه ما تا ابد دوست هستیم. و این فهم واقعی است. بسیار خوب، فهمیدید؟ --نقل قول از استاد اعظم چینگ های، بین استاد و شاگردان # ۲۷۶: این کارماهای زنجیرهای عشق - قسمت ۲ پنچشنبه و جمعه، ۵ ماه ژوئیه ۲۰۱۸ مرجع : ویدئو استاد اعظم # ۶۳۰ ۲۶ و ۳ ماه مه ۱۹۹۸ کاستاریکا https://youtu.be/FfOu6w582WE Comments are closed.
|
