قبل از غذا خوردن نذر کنید (Make Offerings Before You Eat)

گلچینی از یك سخنرانی عمومی توسط استاد اعظم چینگ های (وگان)
"مراقبت از بی خانمان ها همچون خانواده خودمان"، بین استاد و شاگردن ۶۷۶ (به چینی) -  قسمت ۱
سرزمین جدید، تایوان (فورموسا)، ۱۰ مارس، ۲۰۱۹

---

قبل از غذا خوردن نذر کنید 
 
زمانیکه غذا می خورید، می بایستی به تمام اساتید نذر کنید. اساتید در سه خط زمانی، از گذشته، زمان حال و آینده. "بودا" به معنی استاد روشن ضمیر است. همچنین می توانید به تمام بوداها نذر کنید.
در بودیسم، می گوییم به بوداها در ده جهت از زمان گذشته، زمان حال و آینده نذر کنید. اگر شما قبل از خوردن نذر نکنید، به دنیا خیلی مدیون خواهید بود. اشکالی ندارد که بخورید اگر شما نذر کرده باشید. اما این فقط در مورد وگان صدق می كند.     
برای افراد گوشت خوار بی فایده است که قبل از خوردن نذر كنند، زیرا که اساتید روشن ضمیر گوشت نمیخورند. پس یك چنین نذری دربرابر آنها بی فایده است. برای وگان های واقعی، قبل از خوردن غذا نذر کنید. 
اگر صادقانه نذر كنید، به این دنیا چیزی مدیون نخواهید بود، زیرا که ما اوّل نذر می كنیم، و باقیمانده غذا را می خوریم. این به این معناست که بعد از اینکه بوداها و اساتید غذا را بركت داده اند آن را صرف می کنیم.  بسیار متواضعانه، متوجه هستید؟   
شما می بایستی نذر كنید. نه مثل این. من شما را دیده ام که پیاله غذایتان را نگه می دارید و به این شکل بالا می برید.  و بعد نمی دانم توسط این، چه منظوری دارید. نمی دانم شما چه کاری می کنید. زمانیکه وقت غذا است شما فقط پیاله غذایتان را بالا می برید، و بعد... 
سوال: برای بركت استاد.
استاد اعظم: بركت استاد! اما در مورد اساتید دیگر چه؟
شما باید به آنها هم احترام بگذارید. بهمان اندازه ناشی از بركت های آنها هم می باشد. البته،  من در حال حاضر در دنیا هستم. اما از زمان باستان، اساتید روشن ضمیر از این دنیا بازدید کرده اند تا به ما بركت دهند و بطور تدریجی به ما كمك کنند. به همین دلیل است که دنیای ما الان اینقدر توسعه یافته است، جنگ ها و فاجعه ها كمتر شده اند، محصولات كشاورزی بازده غذای زیادتری می دهند و كشت آنها آسان تر شده، چنانكه امروزه می توانیم راحت مصرف کنیم.      
در سایه تعلیماتشان، دنیا بتدریج خشونت كمتر و اعمال نیك بیشتری را مشاهده می کند.درحال حاضر در دنیا بردباری بیشتری وجود دارد. به همین دلیل است که باید نذركنیم، و پرهیزکار باشیم. این نیست که فقط "استاد، لطفاً متبرك کن!" و بعد به این شکل تند قورت دهیم. این چه نوعی از تبرك است؟ همه اینها در مورد "شما" است.      
باید نذر کنیم. زیرا که باید متقی پارسا و سپاسگذار باشیم. نه همیشه "من، من، من..." "این غذا را برای من متبرك کن، بطوریکه من بتوانم سلامت و خرسند باشم."
شما نذر می كنید، نه اینكه برای برکات درخواست می کنید. 
صادقانه نذر کنید.
این درست شبیه به پیشکش دادن به شخصی است كسیکه برایش بیشترین احترام را داریم. نذر او می کنیم. مایل هستیم قبل از خوردن و نوشیدن از آنها تشكر کنیم. این هم همینطور است. من حتی برای لباسهایی که میپوشم سپاسگذارم.
سپاسگذار باشید. نذر کنید.