کار كردن، سنگفرش و صاف کردن یك جاده برای ممارست معنویمان است (Doing Work Is Paving A Road For Our Spiritual Practice)

به روایت برادر متشرف گوانپنگ یانگ، تایپه، فورموسا،
ضبط شده توسط یونرو وو، تایپه، فورموسا، اخبار ۷۴
 
​
سابقاً بطور خصوصی استاد به ما گفتند که، در حال حاضر، بیشتر از نیمی از شاگردانشان برای اینکه ممارست معنویی را پیگیری کنند، به ندرت اِجری دارند، و این ایشان بودند که برای اخذ و گرفتن تشرف و رستگاری، با اِجر خودشان از ممارست معنویشان به آنها كمك کرده اند.    
ازاینرو، بعد از اینکه تشرف را دریافت کرده ایم، استاد همیشه ما را تشویق می کنند که برای انجام دادن اندكی کار برای دیگران زمانی را وقف کنیم.
این خوبه که برای جامعه کار کنیم تا نیكی و مرحمت دنیا را پس دهیم، یا برای گروه خودمان کار کنیم.
دلیل آن این است که، اگر ما کار نکنیم، حتی با راه رفتن روزمره در جاده ها و عبور از پل ها، اِجر خودمان را مصرف خواهیم كرد. وقتی همه آن تمام شد، ما هیچ اِجری باقی نخواهیم داشت.
بنابراین، کار می تواند به ما كمك کند که اِجر خودمان را كم كم جمع کنیم و راه طولانی ممارست معنوی كل زندگیمان را سنگفرش و صاف كنیم.
اگر ما امروز کار کنیم، اِجرخواهیم داشت تا فردا ممارست معنوی خودمان را پیگیری كنیم.